The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams

Van blije pissebedden, vrolijke interactie en verwondering

met de blossen op zijn wangen remt hij net op tijd om niet over me heen te vallen: Julian. Het campingvriendje van onze dochter met in zijn kielzog twee vriendinnen. De emmer wordt onder mijn neus geduwd. Geweldig hoe de bedrukking van het transparante emmertje het licht filteren en kleuren, denk ik nog. Om vervolgens in opperste verwondering te raken.

Wat eerst een verzameling dennentakjes, zand en eikelhoedjes lijkt in een bergje zand blijkt iets heel anders.

Ik kijk naar een pissebeddenhuis. Met dennenbomen in de tuin, kamers ( de eikelhoedjes) en een wc ( ook een hoedje). met een speeltuin in een glooiend landschap. En uiteraard een paar pissebedden. Wellicht wat duizelig van de renpartij.

3 paar ogen kijken me verwachtingsvol aan. En 1 paar ogen kijkt in de opperste verwondering terug, het mijne.

Een wc zelfs, dat is handig voor pissebedden, mompel ik. Ik vraag een rondleiding en die wordt met verve gestart.

En dan zijn ze weg, ineens. Het is nog niet compleet en met verbeteringen komen ze terug. Een paleis is het geworden.  Veel belangrijker: ik heb ze zien overleggen, discussiëren, redeneren en taken verdelen. 3 kids tussen de 4 en 6 jaar die elkaar 1 dag kennen. Opnieuw verwondering.

Die nu al als team of kudde handelen en evenzo vrolijk daar weer uitstappen om pannenkoeken te eten, of gewoon moe bij papa, mama, opa of oma te zitten. Ze hebben eigenlijk niets nodig om tot een team te komen, om elkaar te vertrouwen en gewoon iets te realiseren.

Spel, plezier en vindingrijkheid blijken telkens stevige verbindende factoren. Terwijl zij al lang weer verder springen, gniffel ik over onze soms stiekeme acties. Hoe we gekkigheid, onbevangenheid en spel proberen in te voegen in het werken met opdrachtgevers. Hoe we ze steeds meer zullen uitdagen naar hun grootste  kracht te gaan en “de stropdas” af en toe af te schudden. Omdat dat leidt tot heel snelle resultaten. Waar nu een stuk of 10 pissenbedden intens tevreden van genieten.

 

 

PS: op deze nieuwe site hebben we ook niet zonder slag, stoot of onzekerheid de foto’s geplaatst. Ze staan wel degelijk voor serieuze zaken, maar dan wel op de leukste meest open manier die we konden vinden. In de hoop dat we hier en daar een lach op je gezicht toveren.

Wat we deden en doen – mijmeringen over 5 jaar Zaak van Interactie

Kennelijk gaat het automatisch; een jubileum trekt je zo even terug in je herinneringen. En van het een komt het ander…

Maar terwijl ik hier weer slap lig van de lol met de toppers Lees meer

Druk zijn is niet cool

Ik betrap me er vaker op dan me lief is, ik heb het te druk. Of ik maak me te druk, whatever. 2 bedrijven waarvan 1 in opbouw, een dochter van 4 en ook nog een schare dieren. Alles wat me zo blij maakt, jaagt me soms de slapeloosheid in. Zo, die is er uit.En niet helemaal waar, ik ben de financiële onzekerheid vergeten. Maar dat is eentje voor een andere keer.

Wat mij zo moe maakt. is het doen van teveel dingen waar ik niet echt goed in ben. Ik blijk namelijk niet briljant in repeterend werk, in veel doe-dingen, dingen met priegelcijfers en controleren. En die heb ik het afgelopen jaar wel moeten doen, of willen doen. Want dat hoort er bij als je een bedrijf ( TONN) wilt opbouwen waar je eigenlijk nog niet zoveel van weet.

Maar de kogel is door de kerk. Wij gaan investeren in iemand die dat reuze kan. En ik weet zeker – met de bibbers in het lijf- dat ik dan veel meer waarde ga toevoegen. Cool word, althans voor een tijdje. Om daarna weer even bijna te verdrinken in mijn eigen ambitie en moeten.

Aha, zie daar de 2e bottleneck!

Gelukkig hangt Covey bij ons in het kantoor 🙂

En jij?

Ook af en toe even de route in de mist van drukte? Daar kan ik je dan weer goed mee helpen. Met mijn expertise  en… als ervaringsdeskundige. Tot gauw!